En weer thuis

Arnoud had graag dit verslag geschreven, maar het lukt hem niet zijn ogen open te houden na onze lange terugreis, dus doe ik het nog maar even. Wel raar, de deuren hier dicht, kachel een beetje aan, en voor de sfeer maar een wierookje opgestoken.
Op zaterdag was het echt relaxen geblazen. 'S morgens word ik nu steeds vroeger wakker en werp ik een blik op het rijstveld: lopen de eendjes al weer rond, vliegen de vogeltjes weer, heb ik vannacht nou echt een tropische bui horen neerklateren? Op alle vragen een geruststellend ja. Ik zou in mijn eentje nog voor het ontbijt de monkeys in het (wereldberoemde ?) 'Monkey Forest' eens gaan aanschouwen. Langs de doorgaande weg in Ubud is een stukje jungle in de stad, waar een aloude tempel (misschien wel 2-3) staat, waar ook een kolonie makaken huist, zo'n 650 stuks. Een must-see in Ubud. Om 8:25 was ik de eerste bezoeker, en ik was klaar voor een flinke rondwandeling. Om 8:55 had ik echt wel ale hoeken gezien, en ook een flink aantal apen. Zelfs de souvenirstraat was nog niet geopend, hetgeen mijn bezoek toch wel met een kwartier van afwijzigingen had kunnen verlengen. Hetgeen mij deed besluiten dat dit toch echt de meest overrated must-do in Bali was. Ook de shopjes op de gewone weg waren nog niet open, dus ik stond half 10 al weer voor de hut om Arnoud toch maar tot een vroeg ontbijt te overreden hetgeen lukte, ook hij was al lang en breed wakker.
Daarna in mijn upje op pad om echt alle shopjes te bekijken, het zijn er heel wat in Ubud, van wanstaltige toeristenkitsch, tot heel mooi gemaakte handwerk-zaken in hout, steen, stof, zilver, bamboe om maar wat te noemen. De kitsch heeft zich geconcentreerd in de Ubud markt, hier en daar 2 verdiepingen hoog. Als je zoals ik niet van afdingen houdt dan durf je gewoon nergens een blik op te werpen of iets mogelijk van je gading zou kunnen zijn. Als je daarnaast ook nog op zoek bent naar iets praktisch en liefst iets kleins wordt de spoeling wel erg dun. Gelukkig stuitte ik op een winkel met (zoals het leek) fixed prices en een uitgebreid assortiment, waar ik mijn standaard souvenirs als sleutelhanger &t-shirt heb kunnen aanschaffen, en 2 dvd voor 15.000 rupiah per stuk (1euro, heeeeel legaal), maar ja als ik straks Life of Pi afgeluisterd heb wil ik hem ook nog even zien, snap je. Ook een achterafstraatje doorgelopen, het onderscheid tussen alleen tempel of huis en tempel is hier zeer klein. Op onze fietstocht hadden wij al gezien hoe veel oppervlak een huis voor een familie van x generaties heeft en dat op datzelfde terrein ook diverse tempel onderdelen terug zijn te vinden, dat zag je hier nu ook terug, iig heel anders dan op Java. Wederom liquid lunch genoten, maar dan wel van 3 soorten fruit uit de blender, dat is hier echt een zaligheid voor drie keer niks. Dan uitrusten/ --zweten en douchen in voorbereiding op de zoveelste spa treatment, massage voor Arnoud en dit keer een facial voor mijzelve, relax....... Vervolgens aan de overkant gezeten bij Tropical View, de view zijnde wederom een rijstveld met Ubud eenden en een ondergaande zon. Vervolgens op naar de dirty duck, waarvan Arnoud zei, er zit haast niemand. Nee, niet vooraan, maar ook dit resto strekte zich uit over de lengte van een rijstveld en het was er een drukke bedoening, de crispy duck was helaas al uitverkocht. Dan maar weer een nieuw gerechtje uitgeprobeerd met ondertussen de volle maan die zich tussen de wolkenvelden presenteerde en weerspiegelde in de rijstvelden. Magnifiek voor een fullmoonlover als ik, mijn feestje is dan al compleet.
Zondag wederom heerlijk uitgeslapen (va 6:30 boekje uitlezen) en na het ontbijt tas klaargepakt met nog wat verwarring over uitcheck dan wel vertrektijd, en naar het Arma museum gewandeld, mooi met moderne en wat oudere Balinese kunst in een enigszins gekoeld gebouw en een mooie tuinsetting, er bevond zich ook een resort achter in de tuin.bij terugkeer was onze chauffeur er al, en na een snelle douche (kansloos om te proberen droog te worden) waren we dan weer reisefertig en begon onze terugreis. Een korte opsomming: ruim te vroeg op Denpasar, alwaar tijdens het wachten ws weer wat vlooienbeten opgelopen, wel de enige winkel gevonden met een pin met de indonesische vlag! Een uur in de rij om op Jakarta in te checken (kon niet online ivm Garuda vlucht daarvoor)dan tijd doden en Rupiahs spenden, zonder enige alcoholische versnapering beschikbaar, compleet volle vlucht Jakarta-Dubai, wel goed gerust. 5 dubai dollar (1euro) is net te weinig voor wat dan ook aan te schaffen op Dubai airport, check- in A380 verliep voorspoedig, vlucht dan ook maar 1/3e vol. Mooie uitzichten op bergen bij Iraq (om Syrie heen vliegen) en ook al sneeuw op de bergen. Ook het gebied om de Tigris (bekend van de Eufraat) mooi te zien uit de lucht, voorbij de rivier begint de woestijn en het gebergte, wat een ander leven daar. Zo'n 30 uur na de start dan weer op Schiphol en is alles echt voorbij. Maar de herinnering aan de geur van Indonesie blijft....... Rest vd week is voor souvenirs uitzoeken, fotos downloaden en een neiuwe wasmachine kopen, want die wil niet meer helaas, gelukkig hebben we onze zomerkleding voorlopig niet meer nodig.
The end.