De overkant wordt deze kant.....

Op FB schreef ik over een druk program gisteren, maar de oplettende lezer zag dat er wel rust was ingebouwd. Zelf hoefden we, as usual, niet teveel te lopen. De plantage die we bezochten was meer een modeltuin, met alles bij de hand: koffie, cacao, vanille, nootmuskaat, witte en zwarte peper, kardamom, gember, kokosnoot, bamboebrug en rijstvelden. Maar heel verhelderend over groei en bloeitijden en zo. En een dansje van lieve kleine Javaanse kindjes, de een wat meer geinspireerd dan de ander. Wij kregen de ene bamboeverrassing na de andere, en na afloop heb ik heel wat vanille voor dolce toetjes ingeslagen.
De volgende trip ging per paard en wagen, met gids, door de kampong. Dit was echt heel interessant, het Indische leven van dichtbij, en eerlijke antwoorden op je vagen. Omdat de dag erna
een islamitische en dus nationale feestdag zou zijn was niet elke home industrie in bedrijf, het zou alleen maar nog benauwder zijn geworden. In een steegje tussen de huisjes wordt tempe en tahoe gemaakt, we zagen de blikslagers aan het werk met hun mallen en een drie laags oven werd in elkaar gezet (niks ping inductie, microwave, stoom of whatever) gewoon op het houtvuur. Dan de pasar op, waar de versgeslachte kippetjes en geiten klaar voor afname vliegen lagen te vangen en de diverse soorten ongebakken kroepoek je toelachten. De zakjes waarvan ik dacht dat er snoepjes in zaten bleken oa verpakkingen shampoo en zeep te bevatten. De stalletjes met bakolie bleken benzine dependances te zijn, want de Pertamina is vaak te ver weg. Gewoon een litertje tanken via de trechter en je kan weer verder. Nader onderzoek bracht aan het licht dat het paardenkarrteje niet te weinig lucht in de banden had maar dat er een stukje oude band om het houten wiel voor het comfort was aangebracht en dat er van luchtbanden al helemaal geen sprake was. Ik meende zoiets al gevoeld te hebben. Nu hebben ze geen drempels als in Almere, maar al die irrigatie systemen vereisen her en der ook bruggetjes... Buikspieroefening zal ik het maar noemen. De massage naderjhand kwam dan ook niets te vroeg, en was dit keer niet te diep maar wel voldoende intens.
De nacht was onrustig, de islamitische feestdag wordt kennelijk net als bij koninginnenacht al vroeg ingezet, de moskeen wisten van geen ophouden. Ja, om half zes, toen iedereen in de moskee werd verwacht... Na de moskee was het tijd voor de rituele slachting van de koe/geit aangekocht door de rijken, om te verdelen onder de armen. Wij hebben diverse kleedjes gezien waarop dat feestmaal in wording door velen handen tot een goed einde werd gebracht (behalve voor de koe/geit dan). De weg bracht ons teneinde naar de haven van xxx??? Waar de ferry op ons lag te wachten. (Hence de titel van dit verhaal). Nog enkele kilometers naar Lovina beach, en toen was daar het moment aangebroken om afscheid te nemen van driver Kur. We hebben hem een lunch aangeboden en hem overladen met complimenten. Toen bleek ook nog dat hij nog geld van de entree voor B. En P. Van ons tegoed had, wanneer hij dat had willen zeggen was onduidelijk. Al met al een roerend afscheid, en hopelijk hebben we zijn tip met goede bedoeling ruim berekend.
Nu bij de poel in Lovina, het is hier een stuk warmer en benauwder en een uur later, maar er is wifi in het restaurant en we worden toegezongen en de kamer is vlakbij, dus alles is terima kassie. Morgen weer eens vroeg op, dolfijnen spotten!