Saturday night in Whakatane

Terwijl iedereen op zijn manier vrijheid aanhet vieren is, is nze vrijheid vandaag kiezen voor een klein stukje rijden. Maar we moeten nog wel langs Hells Gate! zo genoemd toen nog niet alle thermale plekken in de omgeving van R. Werden uitgebaat, en het moet gezegd worden, een prettige plek is het niet echt. Alles bubbelt, stoomt, puft en wat die meeer zij. Ik krijg het Stoomlied van Ed en Willem Bever (fabeltjeskrant) in mijn hoofd: als mijn manometer goed staat, weet ik wel dat alles goed gaat....... En heb ik alleen nog maar een mooie droom, van stoom, stoom stoom! We zien de warmste waterval, met 41 graden eigenlijk net iets te warm voor een prettige douche. Zoals gezegd ligt Wh. Spreek uit Fakatane niet veel verder maar we kunnen morgen pas mee naar de vulkaan, de tocht duurt bijelkaar 6 uur. Dus doen we een heerlijke koffie op een zonnig terras en rijden we naar het plaatselijke sportveld, waar de rugbymatch tussen de local Marist op het punt staat te beginnen, we zien nog net de laatste oefeningen voor het in het veld brengen vd bal, waarbij ze er eenthe hoog de lucht in tillen, dit alles volgens afspraak die in nummers wordt afgeroepen.
De wedstrijd zelf is in zoverre boeiend dat we na de 1e try door de groenen door hebben dat dat de thuisclub is. De kick erna wordt gemist, ook na de volgende try. Als we bij rust met 22-0 in de schaduw komen te zitten en er 1 speler per brancard, ofwel spelersbankje, is fagevoerd vnden we het wel mooi. Een wandelingetje in de zon naar het havenhoofd lijkt een beter plan en dat is het ook. Er is een mooi Maori-verhaal over hoe het stadje aan haar naam komt, wat we nmiddels wel 6 keer hebben gehoord, dus Google het maar, er is nog meer te vertellen. Voor food & drinks is ons de plaatselijke vissersclub genoemd, waar je na registratie voor 1 dag mee mag eten en drnken. Drankjes blijken helft vd normale prijzen te zijn, dus dat bevalt. De muur hangt vol met replica's van trofeeen die n deze wateren naar binnen zijn gehaald, daar zitten vissen bij( bijv black marlin) waar een heel dorp van kan eten, amazing, dit zijn goede visgronden. Tegen 6-en vormt zich een rij voor het buffet voor het eten, later blijkt dat men op zaterdagavond veelal een wedstrijd komt kijken met een hapje erbij. Het is afgeladen vol en het duurt ruim een half uur voor het eten komt. Het is echter wel bijzonder smakelijk! Ik heb een sea.food platter, helaas we veel gefrituurd met scallops, prawns, oysters, hoki and calamari, yummie! Na de wedstrijd gaan veel mensen snel weg, en ook wij maken het niet echt laat, we krijgen morgen om 8 uur bericht hoe laat we ons moeten melden.