Van zuid naar noord 2

Even tussentijds opslaan is altijd handig.
Nelson dan, aan de Waitai rivier (geloof ik) een redelijk rustig stroompje, waarlangs leuke huisjes staan. Al rap hadden we weer een bordje gemist en waren we op weg naar weet ik waar. Gelukkig ten halve gekeerd en met wat verschil van mening de bordjes centre of NZ gevolgd. Dat heeft niets met Middle earth te maken, maar meer met een reden te vinden om weer zo' n berg te bestijgen. Wederom met rode kop boven, zitten daar moeders met babies en kinderwagens gezellig te picknicken. We gaan er maar van uit dat die elke dag oefenen. Uitzicht was wel de moeite waard, maar waarom het zoveel zweet moet kosten. (in wellington hebben ze gelukkig een kabelbaan naar boven). De thaise sportmassage van een uur kwam precies op tijd, hoewel de mevrouw zo'n inspanning voor de massage niet verstandig vond. Naderhand vd massage voelde ik mijn kuiten pas echt!
's avonds met eten waren de pubs vol om 2 redenen, er speelde een kiwiteam de NBL finale tegen aussies (de kiwis hebben gewonnen!) en het was de dag voor Anzac day, zeg maar de 4 mei van down unde, hoewel die zowel WO I als II memoren. Er vinden ih hele land memorial services plaats om 6am! Alles wat nog in de oorlog gevochten heeft en erbij wil zijn moet wel heel vroeg op om niet al te stram voor de dag te komen. Wij hadden bedacht dus maar met een bootje mee te varen en de actieve optiesterzijde te leggen. Goed plan, helaas had onze boot geen aloha dek, maar er werd dusdanig hard gevaren dat het ook niet slim was om in je bikini oid op de boot plaats te nemen. 3 laagjes zonder, en 1 laagje met zon in de boot volstond. Een aangename manier om de ochtend door te komen.
Lunch daarna was een beetje lastig ivm weer die Anzacdag, veel horeca grijpt de dag aan om voor 1, voor meeerdere dagen of zelfs voor het seizoen te sluiten. Gelukkig was eind vd dag weer eea te verkrijgen.