Sound of silence

Inmiddels zijn we zo'n 1300 km verder, en eindelijk gewend aan NZ tijd.
Vanaf Mt.Cook zijn we naar de kust teruggereden, langs diverse (stuw)meren. Bij de kust een stop bij de Mouraki boulders, een typisch natuurfenomeen van vele miljoenen jaren oud, daar voel je jezlef weer helemaal piep bij. Ook een windje uit zee op een zonnige middga droeg bij tot heel wat mooie foto's. Daarna door na Dunedin, universiteitsstad, op vrijdagmiddag altijd gezellig. Ter plekke besloten we daar 2 ipv 1 nacht te blijven om wat beter rond te kijken. Na uitslapen om zaterdagmorgen eerts naar deNZ hall of fame geweest, waar sportprestaties van (Olympisch) niveau worden geeerd, rugby springt eruit natuurlijk, maar de laatste overwinning tot wereldkampioen had nog geen plekje gekregen.
Vervolgens in de auto een rondje Otago peninsula gedaan, heen langs de kust, terug over de high clif road (i say no more) erg mooie uit-en vergezichten. Geen geeloog pinguin gescoord maar wel wat seals.
Wederom erg lekker gegeten, de gamefish vd dag was tuna, yummie! En arnoud een steak natuurlijk.
Vandaag dan vroeg op om de verloren kilometers in te halen, via de scenic highway. Bluff hebben we overgeslagen, dus geen foto van de zuidelijkste routewijzer vh land. In Invercargill zochten we tevergeefs naar een lnchgelegenheid, die stad leek uitgestorven op zondag, gelukkig dat we daar niet zoals gepland zijn gaan overnachten. Enfin, na een flink aantal long & winding roads nu in Te Anau, en morgen gaan we aan boord van een schip voor een dagtocht over de doubtful sound, de rustige cruise wordt die genoemd. We schijnen blij te mogen zijn met een drizzle, want dan zijn de watervallen meer spectaculair. We gaan het meemaken, heb ik die plastic jasjes niet voor niets meegenomen.