Kamumoto, Beppu & Hiroshima

Vandaag was het dus vroeg op, om op tijd de ferry te kunnen halen. Daar waren we natuurlijk ruim op tijd en konden we even van de ochtendzon genieten en een allerliefst campertje een andere boot op zien rijden. Op de achtersteven van de boot wist Arnoud zowaar dolfijnen te achterhalen, waar ik het kasteel van s.... met de zoomlens dichterbij probeerde te halen. Ik zag nog net een paar staarten in de golven verdwijnen. Tijdens de trip op scherm naar sumoworselen gekeken, het toernooi in F. Gaat 13 november beginnen, dan zijn we al weer veel verder! Ook de jongegarde mocht het tegen zo'n grote jongen opnemen, waarbij je afvraagt of hier niet het dwergwerpen is ontstaan. Die kleintjes werden als muggen weggemept dan wel de ring uit gevolgen. Aan het eind van de trip zagen we grote oppervlaktes met stokken alwaar de nori wordt gekweekt.
Eenmaal van de boot af op weg naar Kumamoto en de Suizen-ji tuinen, aangelegd in 1632. Bij de entree van de tuin hou je letterlijk je adem in van de schoonheid, want dit had ik nog niet eerder ergens gezien. Ik zou er graag snoei-of maaivrouw worden. De ontwerpen in de tuin omvatten miniaturen van de 53 stages van de oude Tokaido weg met oa Mt. Fuji. In het park ook een schrijn, waaromheen diverse ceremonies te zien waren. Gids D. Legde geduldig van alles uit over het reinigingsritueel en goede en minder goede voorspellingen. Minder goede worden in de tuin achtergelaten zodat de kami-geesten- zich daarover zullen ontfermen.
Kumamo betekent beer, en de Japanner is er in geslaagd om deze beer, zonder licentie, op werkelijk alle nutteloze producten af te beelden, waarbij dit spul de schappen broederlijk deelt met Hello Kitty. Een fatsoenlijke ansichtkaart is echter lastig te krijgen en relatief durr. Maar ik heb ze toch.
Door naar de volgende stop, eerst eten langs de (snel)weg, alwaar je bij een keur van tentjes je hapje kan bestellen. Vaak gefrituurd, maar soms ook gestoomd en hier en daar iets gegrild op een stokkie. Koffie komt in alle variaties uit de automaat. Volgende stop is Beppu. Gelukkig blijken er 2 Beppus in Japan te zijn, ik had de foute, de noordelijke, waar het nu rond het vriespunt zou zijn op weeronline opgezocht. In 'onze' Beppu was het aangenaam weer, zodat we aldaar zonder jas langs de geothermische bronnen konden lopen, de rode en de blauwe hel, met bijbehorende zwavelgeur als in Rotorua, NZ. En in de door thermisch verwarmde kas bloeide de Victoria Regina (dat enorme ronde blad met een randje waar je een kond op kan zetten).
Veel hotels in Beppu hebben een natuurlijk verwarmde 'onsen', het traditionele warme bad, hier dan met water met mineralen voor een zacht huidje. Of komt dat door de schrobpartij die je geacht wordt vooraf te doen. Op een krukkie lekker zepen en boenen en geen plekje overslaan alvorens te spoelen, want je moet schoon het bad in. De Japanse dames deden dit alles vol overgave en hielden het ook lang uit in bad, het is daar een sociaal gebeuren zoals bijv ook de hamam is. Alleen jammer dat er weinig koelgelegenheid is, het water is zo'n 41 graden, dus ter afkoeling moest er noodgewongen een biertje genuttigd worden in het hotelrestaurant wat iets had wat op een bar leek.
Zondag 13 november, de hele ochtend rijden, eerst de brug over (met foto- en koffiestop) bij de grote brug die Kyushu en Honshu eiland met elkaar verbindt. Eten weer langs de weg, onze ontdekkingsdrift werd genadeloos afgestraft, wat een yakitori spiesje leek waren kippenvelletje, toch minder. Gelukkig waren er ook frietjes. Alweer een ferry, maar dit keer de boot naar Miyajima eiland, alwaar diverse heilgdommen als de Itsukushima shrine, als de Daisho boeddhistische tempel, maar bovenal de grootste en beroemdste ornaje/rode tori van JapN, die in zee staat. Tenminste, bij vloed. Daar het zondga was en in deze tijd van het jaar de blaadjes verkleuren zag het zwart van de Japnnertjes. Omdat het eb was zwierven die ook allemaal op het wad ronde de toren, die droog was gevallen. Gids D. raade ons aand eerst de rest te bekijken en wellicht vlak voor vertrek zou de poort weer in zee staan en de Japannertje sop het droge, hetgeen ook zo was. In de tussentijd door de I-schrijn gelopen, waarop voolop werd gebeden en steun gevraagd en de handel jn amuletten en andere voorspellingen voorspoedig verliep. En dan hoor je dat dit kunstwerk als sinds 593 is opgericht...
Daarbij was ons de Boeddhistische tempel aangeraden, goed te ebreiken en waarschijnlijk door rode bladerbomen omringd. Nou, niet alleen die rode bomen deden ons stil zijn, het waren stuk voor stuk eerdbiedwaardige en oude tempels en nog volop ink functie. De tuin met Jiso beelden doet je glimlachen at first, diverse beelden hebben een gehaakt mutsje of een sjaaltje om gekregen, totdat je later hoort dat dit door ouders van overleden kindjes wordt gedaan, different cook. Al met al de combinatie van oude houten tempels, mooie grijze beelden, die typisch rode Japanse bruggetjes met op de achtergrond boomblaadjes in een schakering van kleuren maakte ook hier dat de camera overuren moest maken.
In het cafe met de view zagen we vanuit de hoogte en verte dat het met het wegspoelen van de Japannertjes rondom de grote tori wel goed zou komen, een eenmaal weer beneden was dat nog steeds het geval. Ons geluk was dat op deze overwegend bewolkte dag met aangename temperatuur op het laatst de zon nog wat doorbrak voor de zonsondergang zodat alle beelden een prachtige zonneglans kregen. Echt zo mooi.....
Dan terug naar het aardse bestaan (het eilandje wordt ook wel godeneiland genoemd) en naar het geweldig prachtige hotel vlak bij het station gereden. Na check in hebben we wederom de eetuitdaging aangegaan, en de Mac voorbijgelopen. In een gebouw bleken op elke verdieping een ander soort restaurant te zitten. Op 4b beviel het menu ons, en eenmaal binnen bestelden we. Even later kregen we bescheiden porties eten een een iPad. Als we meer wilden konden we dat eenvoudig zelf doen. Na een kleine test met bier lukte dat ook eenvoudig. Goed gegeten, daarna nog een koffie gescoord voor sluitingstijd, daarn in de hotelbar op de 21e verdieping nog een drankje gedaab, met als entertainment de taxi standplaats tussen ons hotel en het Sheraton in. Opvallend was dat de verlichting in kantoren 's avonds laat dus vrijwel echt allemaal uit zijn. En nu ga ik de verlichting van onze kamer ook uit doen voor ik boven de iPad wegsudder.