The tides, you know, they are changing

Over de route des Fjordes, via de route des Baleines, nu op de route des Navigateurs. Ofwel, de overkant wordt deze kant etc.... de furry is passen en meten, gelukkig hebben we gereserveerd. De overtocht duurt 1,5 uur en ondanks het zonnetje komen we niet naar buiten vanwege een straffe wind en het feit dat je de beide kanten niet ziet, zo breed is hier de rivier. (Wel een record score met Bejeweled behaald :-)) we zullen nu 2 á 3 dagen de 132 Est volgen waar bij we kleine baaitjes en communities zien, hier en daar een vuurtoren, de blik over het water laten gaan in de hoop op een walvis (tevergeefs) en dat alles zonovergoten. Een stop is bij het NP Gaspésie waar we even inrijden, en de stilte en de kleuren meteen op je afkomen, prachtig! Verder is de weg zelf ook bij vlagen spectaculair, 17% afdaling bijvoorbeeld en hier en daar het betere bochtenwerk. Stop 2 is bij Percé, beroemd om zijn rots die mooi staat te gloeien in het avondlicht als we daar aankomen, ook ons motel heeft mooi uitzicht op de rots, in de ochtend verblindt zelfs de zon ons die in het water schijnt in een poging te rots weer vast te leggen.
Zondag 28e wordt de langste rijdag, ruim 600 kilometer binnendoor, daar doe je 8 á 10 uur over, afhankelijk van de stops, maar op dit stuk zijn er haast geen plaatsen waar je een middag/avond door kan/wil brengen. Met het water nog steeds links van ons rijden we inmiddels ri Ouest, het uiterste puntje van de route hebben we afgesneden (en 2 vuurtorens gemist waarschijnlijk). De wind is gaan liggen en het water kabbelt en de zon schijnt. Opeens moeten we ergens linksaf slaan en rijden we niet meer in (de provincie) Quebec maar in New Brunswick (NB) en verandert gek genoeg ook meteen het aanzien van de huizen. 2 toeristische stops zijn ingebouwd: in Grand Falls zijn de 32 meter hoge watervallen 'midden in de stad'! Alleen na Niagara valt alles een beetje tegen en dit helemaal, maar we strekken weer even de benen. Vervolgens rijden we om om the worlds longest covered bridge te zien, wel xxx meter (even opzoeken, plaatsje is Hartland) en ditmaal is de brug gesloten! Soms zit het mee... We merken wel dat het buiten een heerlijke 25 graden is en gelukkig is het dat nog steeds als we het provincie hoofstadje Fredericton in rijden. Wel 50.000 inwoners, maar weinig verkeer op straat, we hebben net vorige week een festival gemist. Onze host en ons onderkomen zijn bijzonder charmant en historisch verantwoord, maar wij hebben behoefte aan een terras en dat vinden we. Daarna eten we weer eens een keer bijzonder smakelijk, A een chicken curry, ik een seafood fettucini, weer yummie met een fijne wijn erbij en ook later op de avond is het nog prettig buiten om Terug naar de B&b te lopen.
We zijn weer een uur op de tijd vooruitgegaan inmiddels, dus ontbijt is relatief vroeg, maar met veel zorg voor ons klaargemaakt. Deze zondag gaat het 30 graden worden, en we hebben de zip-line Treego op het programma staan. Het is een mooie rit maar Treego is niet 1-2-3 en ook niet 4-5-6 te vinden. Wel komen we langs een stuwmeer in het Madaquac NP met picknickbanken en een strandje en gekleurde bomen, en we vermaken ons 3 uur op een bankje met een boekje in de schaduw met een licht briesje die een regen van vallende blaadjes veroorzaakt. In een uiterste poging vinden we Treego, maar inmiddles is het weer terrastijd en keren we om naar het stadje. En onder het mom van de DIY historische wandeling stoppen we al snel bij een zonnig terras. Met uitzicht op het historische kwartier vd stad, dat wel. Eten dit keer in de pub, met Irish stew & Shepherds pie hetgeen op hun manier ook heel smakelijk was.
Vanmorgen weer een heerlijk cooked breakfast van de gastvrouw gekregen en dan weer verder, om te beginnen naar Saint-John, gelegen aan de Bay of Fundy. In deze baai kunnen de getijdeverschillen tot 18 meter komen, elk plaatsje wat eraan ligt weet hoe laat het die dag eb en vloed is. In St.John heb je de reversed falls, de rivier St John stroomt uit in de baai. Alleen, met opkomen tij loopt de baai de rivier in, op indrukwekkende wijze! Aldus het filmpje, want als je het zelf wil zien moet je minstens 6 uur wachten om beide getijden te zien en dat gaan we ergens anders doen, in NP Fundy, of net ernaast in het plaatsje Alma. Het idee was een wandeling in park te maken, maar voor we het wisten waren we er doorheen en met een temperature drop van 18 graden tov gisteren was het ook weer niet zó aanlokkelijk. Enfin, we zijn hier met hoog tij aangekomen en zullen morgenochtend een indruk krijgen hoeveel verschil dat met eb uitmaakt. Ipv in het park wandelen heb ik nu het stadje doorkruist op zoek naar geschikte eetgelegenheden, want óf men is al gesloten voor het seizoen, of ze serveren volop seafood waar A niet blij van gaat worden. Derhalve heb ik mij een lobster roll als appetizer laten maken, te nuttigen met een staartje wijn in ons motel in city centre. A zit full american in een achteroverleunsteul a la Al Bundy naar soccer te kijken, eindelijk even rust voor deze jongen.... Morgen over dé brug naar P.E.I.!